Mam na imię Magda. Zawsze miałam słabość do świata przyrody. Coroczne wakacje w ogrodzie dziadków zasiały ziarno, które w sprzyjających warunkach nieoczekiwanie wykiełkowało i rosnąc w siłę wypełniło mój świat. Obrazy grządek, rabat, kwiatów i krzewów przez lata przechowywane w pamięci zaczęły powracać. Nauczyłam się je nazywać: jeżówki, rudbekie, floksy, rozchodniki już zawsze zostaną w galerii ulubionych. Taki był początek. Zaczęłam realizować się na własnym podwórku. W wolnym czasie czytałam, oglądałam, kopałam, sadziłam i przesadzałam. Skończyłam studium podyplomowe Architektura Krajobrazu na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu i przekroczyłam granicę własnego ogródka. Dzisiaj najbardziej inspirują mnie parki krajobrazowe i ogrody angielskie. Nie jestem zwolenniczką ujarzmiania przyrody. Uważam, że człowiek powinien dopasować się do warunków środowiska, w którym mieszka. Nie lubię walczyć z naturą, wolę z niej czerpać, adaptować i szukać harmonii. Wspaniale, kiedy na co dzień, we własnym w ogrodzie możemy realizować ludzką potrzebę kontaktu z przyrodą. Chciałabym, by moje ogrody spełniały oczekiwania swoich użytkowników, by dawały radość, spokój, nasycały zmysły i rozbudzały wrażliwość na cuda otaczającego nas świata. Jestem ogrodniczką z zamiłowania. Jestem też mamą czterech dziewczynek, ale
zapędy edukacyjne z dziedzin przyrodniczych mam nie tylko wobec własnych dzieci.
Dlatego piszę. Będzie o roślinach, projektach, przyrodzie i dzieciach w ogrodzie. Zapraszam:)